Uitgelicht

Hoe AZ talenten opleidt

Deel 1: Biologische leeftijd en geboortemaandeffect

AZ is hot. Op TV, in voetbalmagazines, online en in kranten wordt de huidige nummer 2 veel vaker besproken dan vorig seizoen. Met aanvallend voetbal verslaat AZ in Nederland topclubs en overwintert het in Europa. AZ is hofleverancier van Jong Oranje (3 tot 5 spelers) en leverde in november 2019 de debutanten Stengs en Boadu af bij het Nederlands elftal. Dit succes is het resultaat van een lange zoektocht naar de antwoorden op de vragen: wat is talent? welke omgeving moet je creëren om het maximale uit een talent te halen; en hoe maak je een winnend team van deze talenten?

In deel 1 van een serie blogs over hoe AZ talenten opleidt ga ik in op het thema biologische leeftijd en het geboortemaandeffect. Wat is het, hoe gaat AZ er mee om en wat heeft het de club opgeleverd?

1. Biologische leeftijd: waar staat een speler in zijn ontwikkeling?

Typ biologische leeftijd in een zoekmachine en je zult zien dat er veel hits komen die aan sport gerelateerd zijn. In veel verschillende sporten delen verenigingen hun teams in op basis van een jaargang. Zo ook bij voetbal. Daar heb je de Jeugd Onder 8 jaar (of JO8), de JO9, de JO10, etc. Spelers uit hetzelfde kalenderjaar  zitten in een team met de gedachte dat ze dan vergelijkbaar zijn. Kalenderleeftijd zegt alleen niets over de ontwikkeling van een speler. Je hebt jongens die vroegrijp zijn. Ze steken met kop en schouders boven hun teamgenoten uit. Anderen zijn juist weer laatrijp: hun groeispurt laat gemiddeld (wat) langer op zich wachten. En daartussen zit nog een groep spelers die keurig de middelste lijn volgt in de grafiekjes van het Consultatiebureau.

2. Geboortemaandeffect: ongelijke kansen op basis van je geboortemaand

Een andere factor die een eerlijke vergelijking in de weg ligt zit hem simpelweg in het moment waarop iemand geboren is. Een speler die in januari van een jaargang is geboren kan een enorme voorsprong hebben op zijn teamgenoot uit december. Vooral op jonge leeftijd kunnen de verschillen groot zijn, niet alleen qua lengte maar ook als het gaat om motorische kwaliteiten. Spelers die vroeg in het kalenderjaar geboren zijn maken een aanzienlijk grotere kans om profvoetballer te worden. Dit wereldwijde probleem van kansenongelijkheid, dat bijvoorbeeld ook geldt voor schoolgaande kinderen, staat bekend als het geboortemaandeffect. De cijfers spreken voor zich en doen de vraag oproepen: hoeveel talenten zijn we de afgelopen jaren misgelopen?

Figuur 1 – Geboortemaanden van spelers in Nederlandse profopleidingen, 2012-2017 (Bron: KNVB)

3. Een wereldwijd probleem

En toch worden spelers uit dezelfde jaargang in ons systeem, maar ook elders in de wereld, met elkaar vergeleken. Het probleem is dat bonden, clubs, jeugdopleidingen en scouts spelers selecteren die op dat moment het beste zijn. Dat is ten nadele van de spelers die hun groeispurt nog moeten krijgen of voor hen die laat in het jaar geboren zijn. Nog erger is een combinatie hiervan: een laatbloeier die in december geboren is staat al met 2-0 achter. Het systeem houdt dus geen rekening met de biologische leeftijd van spelers en het geboortemaandeffect. Met als gevolg dat de besten-van-het-moment doorgaans de beste trainers krijgen en meeste aandacht krijgen, daardoor nog beter worden en dus veel meer kansen krijgen dan andere talenten in lagere teams.

4. Groeiend bewustzijn bij de KNVB en een aantal BVO’s

Gelukkig groeit het bewustzijn ten aanzien van dit hardnekkige probleem. De KNVB is bezig met pilots en biedt sinds seizoen 2019-2020 de mogelijkheid om dispensatie te verlenen op basis van de lengte van een speler. Daarbij staat de bond ook open voor de ervaringen van clubs die al langer in hun scouting en opleiding kansenongelijkheid zo veel mogelijk proberen te reduceren. In Nederland zijn dat bijvoorbeeld FC Groningen en AZ. In de huidige selectie van de Alkmaarse club zijn 14 spelers in de eerste helft en 10 in de tweede helft van een kalenderjaar zijn geboren. Dat is redelijk gebalanceerd als je het vergelijkt met de cijfers in figuur 1.

5. AZ leert al doende en deelt kennis met de regio

AZ begon zich ongeveer 10 jaar geleden volledig te focussen op de jeugdopleiding met als doel spelers af te leveren die de club structureel naar een hoger niveau kunnen brengen om uiteindelijk prijzen te winnen. Door een cultuur te creëren waarin nieuwsgierigheid, continue verbeteren en niets-aan-het-toeval-overlaten centraal staan is de club gaandeweg bewust geworden van de kansenongelijkheid. Uit onderzoek blijkt ook nog eens dat laatrijpe spelers een langere sensitieve periode hebben. Dat is de tijd waarin het centrale zenuwstelsel van de speler gevoeliger is voor trainingsprikkels en zich sneller ontwikkelt. Met die wetenschap is AZ begonnen met grootschalige kennisdeling in de regio en bij de bron: de amateurclubs waarmee het samenwerkt.

De boodschap aan hen is helder: geef alle teams evenveel aandacht. Zorg ervoor dat er geen kwaliteitsverschil is in de manier waarop de teams getraind worden en ontneem niemand de gelegenheid om veel voetbaluren te maken. Daarmee voorkom je een ontwikkelachterstand bij potentiële talenten die anders verloren zouden gaan. Het jongste jeugdelftal van AZ is de JO11. Voor die tijd spelen talenten bij hun eigen amateurvereniging. AZ verzorgt bij de amateurclubs waar het mee samenwerkt op 1 dag in de week een zogenaamde voetbalschool. Daardoor kunnen jonge talenten in hun eigen vertrouwde omgeving trainen en heeft AZ de tijd om spelers gedurende een langere periode te volgen en niet alleen naar de besten-van-het-moment te kijken. Zo voorkomt de BVO dat minder grote talenten over het hoofd gezien worden.

Figuur 2 – Een tengere Stengs dribbelt in de jeugd van AZ langs een tegenstander

6. Stengs: laatrijp en laatgeboren

Wanneer jonge voetballers eenmaal zijn geselecteerd door AZ dan worden ze op allerlei vlakken gemonitord. De data worden bijvoorbeeld gebruikt om de biologische leeftijd te bepalen. Daardoor kunnen spelers een ontwikkelingstraject krijgen dat bij hen past. Calvin Stengs is een prachtig voorbeeld van hoe AZ hiermee is omgegaan. Stengs is in december geboren. Niet bepaald gunstig zoals we al eerder hebben gezien. Daarbij kwam ook nog eens dat hij laatrijp was. Stengs is lange tijd klein en iel geweest en moest een manier vinden om niet onder de voet gelopen te worden. Laatrijpe spelers worden daardoor vaker creatief, leren uit de duels te blijven en mentaal krachtiger te worden. In het blad Voetbaltrainer zegt Marijn Beuker, Hoofd Prestatie en Ontwikkeling, het volgende: “bij laatrijpers als Guus [Til] en Calvin creëerden we […] succeservaringen om te voorkomen dat ze de drop-outs in hun groep werden.” Ze trainden bijvoorbeeld met biologische leeftijdsgenoten. Daarin past ook het verhaal dat Calvin Stengs nog een extra jaar in de JO16 moest blijven, tot zijn grote verdriet. Maar daarna kwam zijn groeispurt. En nu heeft hij zijn debuut gemaakt in Oranje en zitten scouts van onder andere Barcelona voor hem op de tribune.

7. Boadu: vroegrijp en vroeggeboren

Maar wat doet AZ dan met vroegrijpe spelers? Myron Boadu is daar een ultiem voorbeeld van en het tegenovergestelde van Stengs. Boadu is in januari geboren en altijd fysiek sterk geweest. In de jeugdopleiding was hij vrijwel iedere wedstrijd met 2 vingers in de neus uitblinker en stond al snel bekend als een groot talent. Het gevaar dat ze alleen lopen is dat ze altijd de beste zijn en daardoor te weinig uitdaging krijgen. Ze worden ook minder gedwongen om creatief te denken wanneer ze alleen maar in hun jaargang mee blijven draaien. AZ heeft hem daarom een zo hoog mogelijke weerstand geboden om geen talent-zonder-uitdaging te worden. Zo speelde hij wedstrijden mee met hogere elftallen of lieten ze hem bijvoorbeeld op de training door 2 man dekken. Daarnaast staat er iedere week op de training een thema centraal. Als je daarin uitblinkt train je met een hoger team mee. Zo krijgt iedere speler een opleiding op maat en wordt er continue met spelers geschoven. Vanaf de JO16 mogen de allergrootste talenten iedere maandag bij AZ meedoen met de zogenaamde talententraining. Dat idee was ingegeven door Louis van Gaal waarmee Beuker nu en dan spart.

Figuur 3 – Boadu in een jeugdelftal van AZ

Tot slot

Stengs en Boadu zijn dus mooie voorbeelden die laten zien dat het zinvol is om bewust met biologische leeftijd en het geboortemaandeffect om te gaan. In de manier van scouten en opleiden neemt en implementeert AZ structureel preventieve maatregelen om talentverspilling tegen te gaan. De club heeft beide spelers op maat bediend, zoals ook voor alle andere talenten gebeurt. Werken met data om de ontwikkeling te monitoren loont dus, al is dat niet voor iedere trainer of scout weggelegd. Ex-scout en clubicoon Barry van Galen heeft AZ onlangs om die reden verlaten. Je moet wel binnen de visie en het programma van de club passen, anders is er geen plaats voor je.

Bronnen:
De Voetbaltrainer No. 245, 2019
https://decorrespondent.nl/7773/deze-nieuwe-cijfers-tonen-hoe-oneerlijk-het-nederlandse-voetbal-is-georganiseerd/686419366545-3c98ed14
KNVB Project Gelijke Kansen Jeugdvoetbal
AZ website
https://www.voetbaltrainer.nl/wp-content/uploads/sites/5/2017/11/Jeugdvoetbal-wetenschap-Frencken-VT218.pdf

Uitgelicht

Ode aan de Noor met Braziliaans onderstel

Als teamleider van de JO8 bij UVS in Leiden ben ik ze al een aantal keer tegengekomen: jongens waar geen geluid uit komt. Niet in de kleedkamer, niet op het veld, nee zelfs niet wanneer ze een prachtige goal scoren. Deze jongens praten namelijk met hun voeten een taal die de bal begrijpt.

Toen ik zelf nog droomde van een voetbalcarrière, ergens eind jaren ’80, begin jaren ’90, kwam ik vaak bij de AZ voetbalschool en bij AZ A1 kijken. In mijn puberperspectief zouden de stoerste of bijdehandste spelers het wel even gaan maken. Of die 2 gasten die in de voorselectie van een Nederlands jeugdelftal zaten. Jaren later was ik toch wel verbaasd dat niemand van hen het tot profvoetballer had geschopt. Alleen Michael Buskermolen had het gered. Juist! Die onopvallende stille jongen van AZ A1. Die een paar honderd wedstrijden later Mister AZ werd en anno 2019 met zijn snufferd op de zijkant van het AFAS-stadion prijkt. Duizenden automobilisten zien dagelijks deze stille kracht als ze Alkmaar vanaf de snelweg naderen.

Ook nu staat er zo’n speler in de basis van AZ. Fredrik Midtsjø heeft een achternaam die, in één of ander Hollands dialect, klinkt als een man die van mannen houdt. Ondanks de goed bedoelde recente inspanningen van coming-out day is dat niet een achternaam die lekker resoneert in een testosteronrijke voetbalwereld. Het zal Midtsjø, die de helft minder Instagram volgers heeft dan zijn landgenoot Svensson, letterlijk een worst wezen. Dit soort type voetballer is namelijk niet bezig met zijn omgeving. Helaas is zijn omgeving ook niet echt bezig met hem. Dat bleek onlangs al in een interview met Arne Slot voor AZ TV. Waar de media en analisten op dit moment gretig duiken op de geweldige prestaties van potentiële Oranje spelers zoals Stengs, Koopmeiners en Boadu, vergeet men haast hoe ontzettend belangrijk Midtsjø dit seizoen is voor AZ.

Hij doet precies wat je van een Noor verwacht: hij maakt meters, jaagt de tegenstander op, verovert ballen, werkt keihard en maakt met niemand ruzie. En hij ziet er uit als een Noor: een blonde kerel met een baard en een huidskleur zo wit als de toppen van de Jostedalsbreen gletsjer. Toch kan hij niet helemaal uit Norwegian wood gesneden zijn. Zijn voeten en benen zouden met de Noorse versie van Derk Bolt op zoek moeten gaan naar de Braziliaanse vrouw die ze ter adoptie heeft afgestaan. Want ik ken geen Noor die zulke samba rushes, dribbels en overstapjes maakt als Midtsjø! Egil Olsen’s succesvolle defensieve Noorse voetbal van de jaren ’90 zit ook al niet in het DNA van Midtsjø. Hij zoekt namelijk altijd naar aanvallende oplossingen met passes tussen de linies – soms met één keer raken – of met geniale lichaamsbewegingen waardoor hij opendraait de ruimte in. Als kers op de taart zijn zijn lange dieptepasses waarmee hij de aanvallers in stelling brengt. Denk aan de 0-1 tegen Partizan Belgrado afgelopen maand. Enfin, ik gun Midtsjø gewoon wat vaker om een doelpunt te maken en daarmee wat meer uit de relatieve anonimiteit te raken. Hij verdient de credits. Maar verwacht dan niet dat hij naar de corner rent, zijn shirt uittrekt en het publiek een enorme getatoeëerde eland op zijn rug toont. Alleen zijn voeten zullen juichen.

Uitgelicht

9 spelers die we mogelijk voor het laatst zien bij AZ dit seizoen

Het is weer voorbij, die mooie transferzomer. Alle voetballiefhebbers hebben op feesten, verjaardagen, barbecues en teamuitjes kunnen opscheppen over de aanwinsten van hun club. Of lekker anoniem op apps en sociale media met gebalde vuisten hun technische directie de grond in getypt. Voor voetbalmakelaars begint nu een soort komkommertijd. Ze zullen hun moderne slavernijpraktijken pas rond de winter weer hervatten. Ondertussen zijn trainers druk bezig om van hun eerste elftal een team te smeden. Om vervolgens over een klein jaar weer een groot aantal nieuwe sollicitatie- en voortgangsgesprekken te gaan voeren. Want de omloopsnelheid van een gemiddelde speler is groter dan die van, pak ‘m beet, Robert Zwinkels van ADO Den Haag of van een vergelijkbare voetballer, Lionel Messi. De grote vraag voor AZ supporters is dan ook: van wie kunnen we mogelijk nog een laatste jaartje genieten?

Aflopende contracten verlengd?
Ik start Excel op met het tabje spelersdata en het eerste waar ik op rangschik is het jaartal van aflopen van contracten. Bovenaan het lijstje prijken dan twee voetbalbejaarden: Ron Vlaar en Stijn Wuytens. Aan het einde van dit seizoen zullen ze respectievelijk 35 en 30 jaar oud zijn en lopen hun contracten af. Vlaar is daarmee dubbel zo oud als selectiespeler Kenzo Goudmijn. Hij had zijn vader kunnen zijn, ware het niet dat Kenzo een significant ander kapsel en lichaamsbouw heeft. Vlaar en Wuytens zijn daarmee veruit de oudste spelers in de selectie (gemiddelde leeftijd op het moment van schrijven is 22,3 jaar).

Het is nog maar de vraag of Vlaar een nieuw contract krijgt. Natuurlijk heeft hij uitstekend gespeeld na de winterstop in het seizoen 2018/2019 en staat hij ook in de basis aan het begin van dit seizoen. Maar het bereiken van de groepsfase van de Europa League zal zijn weerslag op zijn fysieke gesteldheid hebben. Bovendien speelt AZ voorlopig alle “thuiswedstrijden” op kunstgras. Het is nog maar afwachten hoe hij daar doorheen komt. In de uitwedstrijden tegen Royal Antwerp en Vitesse speelde hij niet vlekkeloos en raakte bovendien licht geblesseerd.

In de eerste paar wedstrijden van dit seizoen wordt Wuytens regelmatig gewisseld na een uurtje voetballen. Daar kunnen verschillende redenen voor zijn. Ten eerste heeft hij vorig seizoen weinig wedstrijden gespeeld. Mogelijk doet hij nu ritme op. Ten tweede kan het een tactische reden hebben: Slot heeft al een aantal keer “aanvallend” gewisseld door er een verdediger uit te halen en er een middenvelder of aanvaller bij te zetten. De wissel hoeft momenteel dus niet per sé iets te zeggen over zijn kwaliteiten. Daarom denk ik dat zijn contract gewoon verlengd zal worden wanneer hij functioneert conform verwachting.

Nu we weten welke contracten in 2020 aflopen is het tijd om naar de rest van de selectiespelers te kijken, beginnend bij de keepers.

Mogelijk vertrekkende verdedigers
Marco Bizot presteert al een tijd dusdanig goed dat het mij niet zou verbazen als we hem dit seizoen voor het laatst bij AZ zien. De Muur heeft al eens laten vallen dat hij een goede aanbieding zou willen overwegen. Hij zou zeker nog een stap kunnen maken en AZ zou daar een mooi bedrag aan kunnen overhouden: Bizot pakt namelijk echt punten voor een club.  

Jonas Svensson is een steady verdedigende kracht met een uitstekende instelling en goede aanvallende capaciteiten. Aan het eind van afgelopen seizoen had hij al eens sjans met clubs, al heeft zijn zaakwaarnemer niet verteld welke dat waren. Gezien zijn leeftijd (26), status als international (al is dat meestal als bankzitter) en het aantal jaren dat hij al bij de club speelt zou dit wel eens zijn laatste seizoen kunnen zijn.

Pantelis Hatzidiakos is 22 jaar oud en heeft nog altijd geen basisplaats kunnen veroveren en de vraag is of hij die wel krijgt als Vlaar zou stoppen. Hetzelfde geldt eigenlijk ook voor de even oude Léon Bergsma die nog minder minuten heeft gemaakt bij het eerste. Verkoop of verhuur behoort tot de opties. Mocht dit duo elders naar perspectief op speeltijd gaan zoeken, dan mogen datacentra verwachten dat er sterk verminderde activiteit op hun servers zal zijn vanuit Alkmaar en omgeving. Veel toetsenborden zullen nog een jaartje langer mee kunnen.

Thomas Ouwejan is al meerdere jaren een vaste kracht geweest en heeft uitstekend gepresteerd. De oer-AZ speler, Noord-Hollandser kun je het bijna nergens anders vinden, stond al in de belangstelling van diverse clubs en had zelf ook wel oren naar een nieuw avontuur. Ik vermoed dat de club hierop geanticipeerd heeft door hem ruimte te geven. Het is alleen, ondanks die ruimte niet gelukt in de afgelopen transferwindow. Nu dreigt hij met de goed presterende Wijndal en de aankopen op het middenveld een beetje tussen wal en schip te raken. Hij zal zeker nog zijn steentje bijdragen gezien de benodigde breedte met alle extra wedstrijden die er aan komen, maar ik verwacht dat hij zijn laatste seizoen voor AZ speelt.

Mogelijk vertrekkende middenvelder
Teun Koopmeiners lijkt dezelfde ontwikkeling als zijn vriend en oud-ploeggenoot Guus Til door te maken. Spartak Moskou heeft afgelopen zomer al interesse in hem getoond en als hij zo door blijft gaan dan zullen de clubs aan het eind van dit seizoen voor de Jong Oranje speler in de spreekwoordelijke rij staan.

Mochten Ouwejan of Koopmeiners (of beide) een ander onderkomen vinden dan zal dat de weg vrijmaken voor het talent Kenzo Goudmijn. AZ moet dan wel tijdig zijn contract verlengen want dat loopt komende zomer af. Afhankelijk van het aantal vertrekkende middenvelders zou dat ook een plekje voor Mo Taabouni kunnen inhouden.

Mogelijk vertrekkende aanvallers
In de voorhoede zal het een aderlating worden. Calvin Stengs zal zo’n beetje onhoudbaar geworden zijn. Als fanatieke AZ supporter zie jij ook wat zijn gebreken zijn omdat je hem vaak 90 minuten ziet spelen, maar we moeten realistisch zijn: de meeste voetballiefhebbers zien hem in samenvattingen en vaak valt dan op hoe belangrijk hij kan zijn en hoe beslissend hij vaak is. Toen ik Royal Antwerp-AZ zat te kijken op een Belgische zender kwam het kwijl bijna uit de speakers van de beeldbuis stromen, zo enthousiast was de commentator. Stengs zal voor een mooi bedrag verkocht gaan worden. Hetzelfde verwacht ik voor Oussama Idrissi. Er zijn al langere tijd speeddates met hem (lees: met zijn zaakwaarnemer) geweest, voornamelijk in Italië. Ook hij zal een mooie stap kunnen maken.

Conclusie
Kortom, Bizot, Vlaar, Svensson, Hatzidiakos, Bergsma, Ouwejan, Koopmeiners, Stengs en Idrissi zijn volgens mij spelers die we voor het laatst zien. Als dit uitkomt dan mag de Technische Directie vooral aan de slag met het opleiden, inwerken, contracteren of scouten van verdedigers en aanvallers.

Met name verdedigend is het onduidelijk of er spelers kunnen doorstromen. Voor Svensson is er overigens wel een opvolger: Sugawara is nog jong maar gaat het maken. Maar ook hij zal een back-up nodig hebben.

In de aanval zijn een aantal aankopen gedaan die voor een redelijk vloeiende overgang zouden kunnen zorgen. Aboukhlal zal dit jaar zeker speeltijd krijgen en ook zijn we allemaal benieuwd naar de van City gehuurde Correia. Vooral de laatste is nog erg jong maar ik denk dat AZ er verstandig aan doet hem in de 2e helft van het seizoen regelmatig te testen op het hoogste niveau.

Uitgelicht

Het aankoopbeleid van AZ in kaart gebracht

De transferwindow is bijna beëindigd. AZ heeft een aantal nieuwe aanwinsten voor de korte en lange termijn gepresenteerd. De laatste, Dani de Wit, zal vermoedelijk vandaag of morgen worden bekend gemaakt door de club. Op Instagram en het AZfanpageforum wordt veel gediscussieerd over welke spelers er aangekocht (hadden) moeten worden of over welke posities er een vacature zou zijn. Daar zitten vaak al juiste aannames bij, maar soms worden er onrealistische suggesties gedaan. Door middel van het schema hieronder met toelichting probeer ik uit te leggen hoe het aankoopbeleid werkt en waarom bijvoorbeeld iemand als Jahanbakhsh niet is teruggehaald. Je leest het schema van onder naar boven.

AZ aankoopbeleid in kaart © eenjaarazalkmaar 2019

Toelichting op het schema

Principes en randvoorwaarden

AZ is een organisatie waar spelers werken. Om er speler te worden moet je fysiek extreem sterk zijn en passen binnen een attractieve, dynamische en innovatieve speelstijl. Dat vergt een aanvallend ingestelde houding, een handelingssnelheid waar je U tegen zegt en een flexibele mindset: multi-inzetbaarheid is een grote pré tijdens een sollicitatiegesprek. Een speler krijgt daar voor terug dat hij structureel in de top 4 van Nederland meedraait. En als je de mazzel hebt om er al in de jeugd te spelen dan leidt AZ je op met als doel om uiteindelijk mee te draaien in de Europese top. AZ wil je namelijk op een gegeven moment verkopen aan een Europese club om zo verder te kunnen groeien en daardoor de sportieve lat steeds hoger te kunnen leggen. Denk aan “Landskampioen 2025” of zoiets.

De technische staf en het bestuur zien er op toe dat financiële en beleidsmatige doelstellingen niet in gevaar komen. Bij alle transacties wordt op de volgende zaken gelet:

  • Tenminste 50% van de selectiespelers komt uit eigen opleiding;
  • AZ blijft meedoen in de top van het KNVB Financial Rating System; 
  • AZ blijft voldoen aan de richtlijnen van de UEFA Financial Fair Play Regulation.

Perspectieven

Met deze principes en randvoorwaarden in het achterhoofd kijkt de technische leiding naar de perspectieven op ontwikkeling en speeltijd van de spelers. Dit doen ze in een soort POP-gesprek (POP staat voor persoonlijk ontwikkelingsplan). Een speler krijgt aan het einde van het seizoen te horen wat hij mag verwachten voor de korte en lange termijn op basis van zijn prestaties.

Vacatures voor de korte termijn

Uit die gesprekken zal blijken voor welke posities er vacatures verwacht kunnen worden. De eerste vraag die er natuurlijk gesteld wordt is: “Kunnen we iemand uit de eigen opleiding laten doorstromen?”. Indien dat het geval is dan wordt er meestal een contract voor 4 jaar aangeboden. In het schema noem ik dat de Categorie A aanwinsten. Deze categorie geniet de voorkeur bij AZ. Je kunt denken aan de contracten die Boadu, Druijf en Reijnders deze zomer hebben getekend.

Lukt het niet om op dit moment een eigen jeugdspeler te laten doorstromen, dan gaan onder andere Arne Slot, Max Huiberts en Carlos Aalbers hun Excel document erbij halen waarin het verlanglijstje voor de korte termijn (KT) staat. Wanneer de juiste speler gevonden is zal geprobeerd worden hem minstens 2 jaar te contracteren. Als dat niet lukt dan wordt naar minstens een jaar huur gekeken met optie tot verlenging of koop. Deze externe nieuwe spelers noem ik in mijn schema de Categorie B aanwinsten. Denk bijvoorbeeld aan Sugawara, Clasie, Aboukhlal en de kersverse de Wit.

De aandachtgevoelige aanwinstenzone

Er is iets bijzonders aan de hand met Categorie B. Tenminste, dat vind ik. Het krijgt veruit de meeste aandacht in de media en bij supporters. Soms leeft het idee dat veel spelers kopen gelijk staat aan succes. Concurrent FC Utrecht wordt vaak genoemd in dat opzicht, maar je kunt je afvragen of hun huidige beleid op de lange termijn iets gaat opleveren. Ook clubs met een grote emotionele omgeving kopen er graag op los. De emotionele omgeving bestaat uit de supporters en de media. Die leggen een behoorlijke druk op deze BVO’s. Denk dan aan de traditionele top 3. Het gevaar dat daar bestaat is dat jonge talentvolle spelers geremd worden in hun ontwikkeling waardoor zij bijvoorbeeld naar AZ gaan kijken als alternatief (bijvoorbeeld Aboukhlal en de Wit). AZ heeft veel minder last van de emotionele omgeving. Die is een fractie van wat de traditionele top 3 clubs hebben. Bovendien denk ik dat Max Huiberts, Arne Slot en Carlos Aalbers de sociale media en fora niet actief volgen. Anders hadden ze al 50 centrale verdedigers gekocht, tot vreugde van alle Haat-zidiakos-zaaiers en Bergsma-tennaaiers. Waarom de staf geen centrale verdediger aanschaft is omdat ze kennelijk vinden dat er geen vacature is. Daarnaast worden in deze categorie soms namen genoemd die niet realistisch zijn, zoals het “even” terughalen van Jahanbakhsh. AZ vist namelijk alleen in de vijver vol spelers met een opbouwende carrière. Dat staat gewoon in de jaarrekening of hoor je Max Huiberts vertellen op AZ’s YouTube kanaal. Dat zijn dus jonge spelers. Het heeft weinig zin om te blijven roepen dat er eindelijk eens een ervaren speler met naam wordt gehaald. Alleen in uitzonderlijke gevallen lukt dat. Bijvoorbeeld wanneer een speler transfervrij is. Bovendien heeft AZ niet het budget van Ajax, PSV en Feyenoord. Enige bescheidenheid is dus op zijn plaats. Nog wel.

Naar de Europese top

Van Categorie A spelers kun je verwachten dat ze binnen 2 à 3 jaar een overstap maken naar het buitenland. AZ is niet dol op binnenlandse transfers omdat Nederlandse clubs relatief arm zijn. bovendien past het voor de speler minder in zijn ontwikkeltraject. De stap naar de nationale top 3 is sportief en vooral financieel marginaal.

Vacatures voor de lange termijn

Nadat de Categorie A en B aanwinsten bekend zijn geworden krijgt de technische staf ook inzicht in mogelijke vacatures op de lange termijn (LT). De Excel tabel met het verlanglijstje voor de toekomst wordt geüpdatet en er worden nieuwe spelers aangetrokken die ik Categorie C aanwinsten noem. Dit zijn talentvolle jonge spelers, idealiter uit eigen opleiding, maar soms ook van een andere BVO in Nederland. Ze zijn tussen de 16-18 jaar oud. Te denken valt aan Taabouni, Velthuis en Margaret.

Tot Slot

Kortom, AZ focust vooral op werving binnen de Categorie A en C terwijl de omgeving de meeste interesse heeft in Categorie B. Vaak wordt Max Huiberts genoemd als verantwoordelijke voor de aanwinsten en de vinger naar hem gewezen als hij het goed doet of juist niet goed. Maar dit is een samenspel met Arne Slot die een grote invloed heeft omdat hij de speelwijze bepaalt en weet wat daar voor nodig is. Ik ben zeer te spreken over het aankoopbeleid omdat de technische staf blijft vasthouden aan de principes en randvoorwaarden en omdat ik denk dat het op de lange termijn zijn vruchten zal afwerpen! Er zullen altijd aankopen zijn die het minder goed doen. Het blijft mensenwerk. Maar overall ben ik overtuigd van het succes. Ik hoop tenslotte dat dit schema behulpzaam is en hoor graag suggesties voor eventuele aanpassingen!

Geraadpleegde bronnen

  • AZ Jaarrekening 2017-2018, september 2018;
  • Interview Arne Slot in VI, zomer 2019;
  • Diverse interviews Max Huiberts op AZ’s YouTube kanaal, zomer 2019.
Uitgelicht

Spareribs met rosé (of “Over een Pavlov-reactie bij AZ supporters”)

Jaren geleden at ik in een Rotterdams restaurant bedorven spareribs. Dat ze bedorven waren wist ik natuurlijk niet. Maar al op weg naar huis merkten mijn maag en darmen dat het niet ok was. 3 dagen later en 5 kilo lichter was het niet lastig om de oorzaak aan te wijzen. Daarna heb ik 15 jaar geen spareribs aangeraakt. Want ‘spareribs=kotsen’. Zo redeneerden mijn hersenen. Een zelfde ervaring heb ik met het drinken van iets te veel verschillende soorten rosé op de verjaardag van mijn zus ongeveer net zo lang geleden. Maar daar zal ik verder niet over uitwijden want dat is helemaal niet stoer om met jullie te delen.

De associatie die ik met spareribs had noem je een Pavlov-reactie. Als ik ze zag moest ik al bijna over mijn nek. En zo gaat het bij veel supporters (mijzelf uitgezonderd) ook met één speler van AZ: Pantelis Hatzidiakos. Zodra hij het veld in komt of op een ‘sociaal’ medium kanaal ter sprake komt dan associëren duizenden supportershersenen dat met de ondergang van de wereld. ‘Pantelis=AZ naar de klote’. Zoiets.

Ooit is er dus iets gebeurd wat deze reactie bij enkelen en later bij velen teweeg bracht. Je zou er een scriptieonderzoek naar kunnen doen en bestuderen op welke creatieve manieren mensen los gaan op hem. Echt, daar lusten de honden soms het brood niet van. En het gebeurt in alle lagen. Zo las ik op de doorgaans door mij zeer gewaardeerde AZfanpage dat natuurlijk hij “kinderlijk eenvoudig een duel verloor” waardoor Royal Antwerp de 0-1 kon scoren. Natuurlijk ging Hatzidiakos niet vrijuit, dat heb ik ook gezien. Maar het was op dat moment niet zijn directe tegenstander die scoorde. Maar daar wordt dan geen letter over geschreven omdat Pavlov zijn werk al heeft gedaan. En het gevaar bestaat dat dit klakkeloos wordt overgenomen door veel gebruikte apps als Soccernews en Voetbalprimeur. Gelukkig zijn er ook andere geluiden over hem te horen. Op het forum bijvoorbeeld.

Begrijp me goed: een Pavlov reactie is menselijk. Maar na 15 jaar ben ik toch weer een keer spareribs gaan proberen. Onbeperkt. Flesje rosé erbij. Alles binnengehouden. Kortom, geef Panta een kans!

Uitgelicht

Til naar het buitenland: “Lijkt me lachen”

Het was voor AZ relatief rustig tijdens de transferzomer. Maar daar komt nu verandering in. Guus Til is al in Moskou voor een medische keuring bij Spartak. Terwijl de pers en de fora massaal communiceren over het bedrag dat deze transfer oplevert en hoe Max Huiberts (Technisch Directeur) dat nu weer geflikt heeft, wil ik stilstaan bij de vraag: wat gaan we missen nu Til zijn laatste wedstrijd voor AZ heeft gespeeld?

#1 Een winnaar
Til is een kind van de club. Hij voetbalt bij AZ sinds 2011 met heel veel plezier en dat straalt van hem af. In de jeugd deed hij natuurlijk al leuk mee maar hij werd door de trainers van AZ nooit bestempeld als een groot talent. Des te meer respect als je dan op je 20e aanvoerder van het eerste wordt. Dat getuigt van doorzettingsvermogen en de wil om te winnen. Dat zit er gewoon in gebakken. Soms is dat voor ouders een uitdaging. Want wat doe je als je zoon de tegenstander geen hand wil geven omdat hij zojuist is ingemaakt met 9-0? Je schorst hem. Dat heeft zijn moeder gedaan toen pruikie (Guus’ bijnaam) nog bij Geinburgia speelde. Mocht ‘ie de volgende wedstrijd niet meedoen.

#2 Een bruggenbouwer
Dat er veel inwoners van de Bijlmer oorspronkelijk uit Afrika komen is bekend. Dat de oer-Hollandse familie Til van Zambia – waar Guus geboren is – naar Amsterdam Zuid-Oost verhuisde is best opmerkelijk te noemen. Op zijn 3e kwam hij in de Bijlmer wonen waar hij opgroeide tussen allerlei verschillende culturen. Later zou hij aan een Nederlands dagblad zeggen dat hem dat ontzettend verrijkt heeft. Ook thuis werd hij met de wereld geconfronteerd: zijn ouders zijn ontwikkelingswerkers en daarom is de band met Afrika sterk. Guus voetbalde urenlang in Zuid-Oost op pleintjes en Cruijff Courts en is daardoor streetwise geworden. Met die bijzondere achtergrond is hij een atypische voetballer. En dat zie je terug in de bonte selectie van AZ: Til lijkt met iedereen goed overweg te kunnen en is erg geliefd. Zijn rol als aanvoerder is in die zin ook terecht.

#3 Een intelligente, humoristische en onbevangen mediaperformer
Als aanvoerder bouw je niet alleen bruggen maar heb je ook een bepaalde verantwoordelijkheid. In mediaoptredens valt hij altijd op door zijn nuchtere, goedlachse, onbevangen, humoristische maar zeker ook zelfkritische blik. Dat hij niet meer Instagram volgers heeft komt niet alleen door het geringe aantal posts maar ook door het feit dat hij niet bij een klassieke top 3 club speelt. En misschien omdat hij de voetbalwereld heel apart vindt. Desondanks smult iedereen van zijn interviews, zoals vaak te lezen is. Dat voetballers dom zouden zijn gaat zeker niet bij Til op die VWO heeft afgemaakt en al bij een Hogeschool stond ingeschreven maar uiteindelijk voor het profvoetbal ging toen hij in de selectie werd opgenomen. Hij is sociaal volwassen terwijl hij toch ook jonge hondengedrag vertoont. Dat is een mooie en vrij unieke combinatie. Hoe ver was jij in je ontwikkeling op die leeftijd? Ik zou hem dit zelfs nu, met dubbel zoveel levensjaren, niet nadoen! Dat zegt trouwens ook iets over de manier waarop AZ spelers opleidt en scout. Al eerder is mij opgevallen dat ook een jongen als Koopmeiners wijze interviews afgeeft voor iemand van zijn leeftijd.

#4 Een sterke aanvallende middenvelder
Buiten zijn sociale skills gaan we natuurlijk een sterke aanvallende middenvelder missen. Til was maar 2 volle seizoenen (en een beetje) actief bij AZ1 maar is van enorme waarde geweest. Afgelopen seizoen was hij met 12 goals clubtopscorer en is er mede dankzij hem afgerekend met een soort Calimero syndroom doordat hij matchwinner was tegen Ajax en PSV: AZ kan dus toch winnen van top-3 clubs!
Guus’ vertrek komt niet als een verrassing. Vorig jaar al gaf hij aan dat het hem lachen leek om direct na AZ naar het buitenland te gaan. Dit resulteerde een aantal maanden geleden al in wat oogcontact met de Russen en lijkt zich dit weekend te concretiseren in de vorm van een contract. Ook voor het bedrijf AZ is zijn vertrek niet iets wat een verrassing mag zijn of zorgen moet baren. In het Bestuursverslag 2017/2018 lees je dit terug: het is “elk seizoen een gegeven dat er een aantal transfers plaatsvinden van spelers, die een volgende stap maken naar een andere club […]. AZ heeft bewezen dit telkens weer te kunnen opvangen”. Dat doet echter niets af aan het feit dat ik Guus zal gaan missen. Met zijn bijzondere achtergrond is hij het type voetballer waarover je een biografie zou kunnen schrijven. Maar dat zou dan wel pas geschreven worden na zijn avontuur bij Spartak Moskou: hoe zal hij zich in het minder tolerante Rusland bij de volksclub staande houden?

Hoe dan ook, Til is een groot voorbeeld voor de huidige generatie spelers van AZ maar misschien ook wel voor alle voetballers in Nederland. Guus, geluk gewenst! Blijf lachen.

Uitgelicht

Het boodschappenlijstje van BK Häcken

Wat zegt de Zweedse pers eigenlijk over het optreden van gisteravond? Eigenlijk alles wat je al weet. De bal op de lat van Yusin, het grote overwicht van AZ, de verzengende hitte en de complimenten voor Häcken die de verdediging toch staande weet te houden. Maar waar het vooral in Aftonbladet en Göteborgs Posten over gaat is: waar was hun topscorer Alexander Jeremejeff eigenlijk?

Met 7 goals is hij de productiefste speler van de Zweedse club. Hij was in Alkmaar, trainde mee en was er helemaal klaar voor om te vlammen. Maar hij mocht niet. En de reden is dat sportmanager Sonny Karlsson vergeten was hem op de lijst te zetten. Lijst? Ja, lijst!

Een week voor aanvang van de Europa League wedstrijd moeten er wat administratieve zaken afgehandeld worden. Bijvoorbeeld het invullen van een lijst met de spelers die geregistreerd zijn voor het tweeluik. Ik heb me er niet verder in verdiept, maar zoveel is wel duidelijk: als je niet op het boodschappenlijstje staat mag je niet meespelen. De kans is klein dat hij in de ontmoeting met AZ in Göteborg meespeelt, aldus Göteborgs Posten.

Dit is een enorme opsteker voor AZ. Ik hoop dat we snel meer horen hierover.

Uitgelicht

Het speelschema: 5 verwachtingen

Vandaag begint het seizoen pas echt voor AZ met de thuiswedstrijd tegen BK Häcken (Europa League). De speelschema’s van verschillende competities zijn bekend. Wat staat AZ te eigenlijk te wachten in 2019-2020?

#1: Hopelijk een drukke zomer
Op 25 juli 2019 treft AZ in de Europa League het Zweedse BK Häcken. Een week later zal in Zweden blijken of AZ naar de 3e voorronde van die competitie mag gaan.

Niet alleen jij, maar ook de club wil de groepsfase bereiken. Ok het is dan geen Champions League, maar de voordelen zijn groot: er zullen tonnen op de rekening worden bijgeschreven per ronde die AZ overleeft. En dat betreft alleen nog maar de vaste inkomsten. Ook aan TV-rechten kan AZ een aardige klapper maken. Daarnaast is er nog een ander voordeel: AZ mag een ronde later instromen in de TOTO KNVB Beker, een competitie waar het graag voor winst strijdt.

Voor het bereiken van het doel – de groepsfase – moeten dus wel een aantal horden genomen worden: 2e, 3e kwalificatierondes en playoffs. Kortom, het kan zomaar een drukke zomer worden met minimaal 2 en maximaal 6 EL wedstrijden tot eind augustus. Je zou maar op vakantie zijn!
Mocht AZ de groepsfase halen dan wordt in totaal een slordige 3 miljoen euro bijgeschreven. Tijdens de groepsfase verdien je 360K voor een overwinning en 120K voor een gelijkspel. Win je de poule? Een half miljoen erbij. Wordt je 2e? 250K. Verder moeten we voorlopig maar even niet dromen, maar het mag duidelijk zijn dat je daar leuke dingen mee kunt doen!

#2: Cruciale periode voor Eredivisiesucces
Na een korte warming-up (AZ start tegen Fortuna Sittard en speelt een week later uit tegen RKC) begint halverwege augustus het serieuzere werk in de Eredivisie. Als je kijkt naar het afgelopen seizoen dan kun je gerust stellen dat AZ een aardige kluif krijgt aan speelrondes 3 tot en met 11. Het speelt dan namelijk 2 topwedstrijden uit (Feyenoord en PSV), 3 subtop-wedstrijden (FC Groningen, Vitesse en Heracles) en 3 wedstrijden tegen sterke middenmoters (ADO Den Haag, Willem II en SC Heerenveen). Alleen speelronde 6 tegen Sparta thuis is op papier een makkelijke opgave.
Bereikt AZ de groepsfase in Europa? Dan speelt het daarnaast nog eens 3 extra wedstrijden in die periode. Het is dus geen overbodige luxe om een brede selectie te hebben. Fitheid is ook key. Met een gemiddelde leeftijd van ongeveer 22 jaar zou dat goed moeten gaan. Ajax heeft dat afgelopen seizoen bewezen.

#3: November 2019-februari 2020: Party on!
Ok, je speelt dan de extra beladen uitwedstrijd tegen een aantal oude bekenden van FC Utrecht en 2 topwedstrijden in Alkmaar (Ajax en Feyenoord) maar dat zou in de ideale omstandigheden (geen blessures bijvoorbeeld) nog altijd 31 punten moeten opleveren in 13 competitiewedstrijden. Dit zou wel eens een waar puntenfestijn in de Eredivisie kunnen worden voor AZ!

#4: Pittig slotakkoord
Daarna volgt een lastige laatste periode in speelrondes 25 tot en met 34, met 3 “makkelijke” potjes (al zijn dat wel allemaal uitwedstrijden tegen VVV, Fortuna en Emmen) en de rest tegen de top (Ajax en PSV) en subtop of sterke middenmoters (Groningen, Vitesse, Heracles, Utrecht en ADO). Hopelijk doet AZ dan nog mee in de halve finale en finale van de TOTO KNVB Beker.

#5: Wat is nodig voor plaats 4?
Hoeveel punten zijn er eigenlijk nodig om de doelstelling te behalen? Op basis van de eindklassementen van de afgelopen vijf jaar behaalt de nummer 4 naar boven afgerond gemiddeld 61 punten. Kijkend naar winstpartijen staat het gemiddelde op 18 wedstrijden per jaar. Halverwege moet AZ dus ongeveer op 30 punten of 9 overwinningen staan. Als we Slot mogen geloven, kan AZ een uitdager zijn voor Ajax en PSV. Wil het 3e worden, dan moeten er gemiddeld 67 punten gehaald worden of 20 wedstrijden gewonnen. Later dit jaar evalueer ik hoe AZ er voor staat.

Uitgelicht

5 opvallende zaken tijdens de voorbereiding

DSC_8693

De voorbereiding voor het nieuwe seizoen zit er bijna op. Op 25 juli trapt AZ thuis af tegen het Zweedse BK Häcken. Wat kunnen we over de afgelopen weken zeggen?

#1: Rustige rentrée
Waar andere clubs 100-en supporters langs de zijlijn hadden staan bij de eerste training, was het naast het AFAS stadion alsof je bij een 2e divisie club zat. De start was op een donderdagochtend, wanneer 90% van Nederland werkt. Menig fanatiek AZ aanhanger liet zich daar negatief over uit. Begrijpelijk. Maar…: het doel heiligt de middelen. AZ was één van de eerste starters in het seizoen 2019-2020. Dat heeft alles te maken met het per sé willen bereiken van de doelstellingen. De eerste is niet verrassend: bij de top 4 van de Eredivisie eindigen. De 2e is het behalen van de groepsfase in de Europa League. Ik heb totaal geen moeite met zo’n rustige rentrée want ik geloof dat een aantal dagen eerder starten net dat beetje extra kan geven dat nodig is om geen flater te slaan.

#2: Oefenen is serious business
Er wordt veel gezegd over oefenwedstrijden. Dat het nergens over gaat enzo. Dat de tegenstander niet op volle sterkte is met al die ingebrachte wissels. Dat het resultaat daarom niet zo veel zegt. Het mag allemaal zo zijn maar AZ gaat er wel degelijk serieus mee om. Allereerst worden er geen zomeravondpartijtjes tegen amateurs gespeeld die hun minutes of fame kunnen beleven. Nee, er wordt tegen gerenommeerde clubs gespeeld. Het eerste potje tegen Eendracht Aalst moet dan wel als warming-up worden beschouwd, de rest is serious business. Daar zitten namelijk bekerwinnaars, Europa League en zelfs Champions League deelnemers tussen. AZ onderscheidt zich daarin vooral van de concurrentie onder zich. Arne Slot legt het uit: we moeten snel klaar zijn voor het echte werk. Dan heb je ook echte tegenstand nodig!

#3: Wisselvallige resultaten, maar bij vlagen indrukwekkend
Dat AZ het serieus neemt blijkt ook aan de enorme hoeveelheid data analisten die ik langs het veld zag zitten: big soccer data. De spelers spelen met een soort BH waarin iets van een zender lijkt te zitten. De analisten kunnen daarmee data verzamelen die helpen bij de trainingsopbouw. Wat ook mooi is aan dit soort wedstrijden is dat je iedereen kan horen coachen. Marco Bizot speelt daarin een heel belangrijke rol. Arne Slot is vooral bezig met veelvuldig aangeven waar iemand zich moet opstellen bij een omschakeling of aanvallende opbouw. Kijkend naar de resultaten dan kun je gerust zeggen dat het een beetje wisselvallig is: overwinningen van 1-0 tegen PAOK, 5-2 tegen Club Brugge, 2-0 tegen Anderlecht. Dat is indrukwekkend. De 0-3 en 0-2 nederlagen tegen Oleksandria en KAA Gent waren wat minder. Tegen Oostende werd de wedstrijd gestaakt bij een 0-1 achterstand maar met een groot overwicht dat eigenlijk al tot doelpunten had moeten leiden. Vooral de wedstrijd tegen Club Brugge was indrukwekkend. De lange pass op Svensson die hem zonder aanname direct doorspeelt naar Gudmunsson die hem fraai afrondt; de vroege voorzet (ik had nog nooit van dat jargon gehoord) van Sugawara op Johnsen die scoort. Daar smul jij toch ook van?

#4: De transfermarkt: inkomend is voor de breedte of de toekomst
Max Huiberts is uitermate tevreden over de transfermarkt tot dusver. Dat is een groot contrast met de publieke opinie. Daar wordt vaak gedacht “hoe meer je koopt, hoe beter”. Velen kijken daarom op tegen een concurrent als FC Utrecht, die ex-publiekslieveling Maher heeft overgenomen. Maar het gros gaat dan voorbij aan de visie van AZ. Allereerst wordt de selectie door de technische leiding als stevig beschouwd. Voor vrijwel iedere plek is er een dubbele bezetting en in sommige gevallen zelfs extra aanwas die staat te trappelen om een stap hogerop te maken. Ook zijn er vele jonge spelers en toptalenten die afgelopen seizoen (weer) kilometers hebben afgelegd en nu dus weer rijper zijn. Het is mooi om te zien dat je dit team zo goed bij elkaar kan houden in de huidige voetbalwereld. Alle aankopen tot dusver zijn voor de breedte en de toekomst gedaan. Daarmee zorgt Arne Slot goed voor zichzelf. De visie van de club getuigt van een lange termijn gedachte. Een uitstekende visie! Vandaag is overigens bekend geworden dat Clasie bij AZ tekent. Ik ben erg benieuwd wat dat voor de basiself gaat betekenen.

#5: De nieuwe basiself begint zich af te tekenen
Bizot; Svensson, Vlaar, Wuytens, Wijndal; Midtsjö, Til, Koopmeiners; Stengs, Boadu, Gudmundsson. Met deze elf startte Slot het vaakst tijdens de voorbereiding. Daarmee is bijna 55% van het elftal afkomstig van eigen kweek. Een groot compliment voor de jeugdopleiding en voor de technische staf! Zelfs wanneer Ouwejan en Idrissi, die beide door omstandigheden nauwelijks in het pre-season speelden, in de basiself zouden staan dan verandert dat niets aan dat gegeven. Wat verder opvalt is dat Wuytens weer op oorlogssterkte is, Koopmeiners naar het middenveld schuift en Gudmundsson de voorbereidingstopscorer is met 4 goals. Hij trekt daarmee de goede lijn van eind vorig jaar door. Op papier is hij een buitenspeler, maar in de voorhoede wordt dusdanig vaak van positie gewisseld dat het bij een club als AZ mogelijk is om topscorer te worden op die positie (herinner je je Jahanbaksh nog?). De centrale spitsen Boadu en Druijf strijden om een basisplek. Voor nu gok ik erop dat de snelle Boadu de voorkeur geniet, al hebben de 2 vrijwel evenveel minuten gemaakt. Ondanks de aanwezigheid van 2 routiniers als Vlaar (34 jaar) en Wuytens (29 jaar) is het een jong elftal met een gemiddelde leeftijd van 21,6 jaar. Tenslotte zie je dat er een linksbenige rechterspits (Stengs) en een rechtsbenige linkerspits (Gudmundsson) in de basis staan. Dat is al een aantal jaren de gewoonste zaak van de wereld bij topclubs. Denk bijvoorbeeld aan Robben. Dan kunnen ze lekker naar binnen dribbelen en een mooie actie maken. Stengs doet dat veelvuldig.

Bij het sluiten van de transferwindow geef ik een overzicht van de mutaties.

Lees in mijn volgende blog hoe ik aankijk tegen het speelschema voor komend seizoen en wat je daaruit kunt afleiden.

Uitgelicht

Want hij gelooft in mij

Waarom Adam Maher AZ verliet

Jij begreep toch ook niet waarom Maher bij AZ wegging? Hij was een van de smaakmakers tijdens het seizoen 2018-2019! Gaat hij er dan echt op vooruit nu hij bij FC Utrecht speelt? Ja, ik denk het wel. En ik denk ook te weten waarom en op welk vlak.

Aan het publiek kan het niet liggen. Al wekenlang werd zijn naam in het AFAS-stadion gescandeerd en ik deed daar met mijn zoon hard aan mee. Terecht, want hij was lekker bezig. Ook in interviews gaf hij aan zich thuis te voelen in Alkmaar. Die contractverlenging leek een kwestie van een formaliteit. Maar zijn non-verbale taal sprak boekdelen: hij keek weg bij de vraag over zijn toekomst bij AZ en viel in herhalende, ontwijkende antwoorden. Eigenlijk konden we toen allemaal al weten dat er iets aan de hand was.

Maar wat dan? Het vertrek kwam bij het Bestuur en de nieuwe trainer Arne Slot ook als een verrassing. En een akkevietje in de selectie sluit ik uit: de ideale schoonzonen maken geen ruzie met elkaar. Ook nu nog zie je dat ze leuk met hem verder keuvelen op Instagram, alsof hij nog één van hen is.

De reden om naar FC Utrecht te gaan is eigenlijk heel simpel. Adam Maher heeft hoge pieken (transfer naar PSV) en diepe dalen gekend. Toen hij met FC Twente degradeerde wilde niemand hem hebben. Van den Brom gaf hem het vertrouwen door hem bij AZ te laten meetrainen. En daarna volgde duidelijkheid over wat hij van hem verlangde op de beste grasmat van het land. Precies wat Maher nodig had na jarenlange miskenning van zijn talent.

Van den Brom was ook niet gek. Hij wist als geen ander dat Maher’s contract afliep en zou hem dus best wel eens gepolst kunnen hebben nog voordat bekend werd dat de ex-trainer van AZ naar de Domstad zou vertrekken. Hij zag toekomst voor hen allebei. Een win-win situatie. En ik kan beiden begrijpen.

Het is jammer dat we Maher in Alkmaar moeten missen. Maar hij gaat er op vooruit: vertrouwen en duidelijkheid zijn nu zijn zekerheden. Ik wens hem heel veel succes bij FC Utrecht en bij een eventuele vervolgstap in de Nederlandse competitie. De stap naar het buitenland zal hij denk ik niet snel maken. Daar is hij als enig kind te close voor met zijn ouders.

Ontwerp een vergelijkbare site met WordPress.com
Aan de slag